Στην μνήμη όλων μας έχει μείνει, ακόμα και από τα σχολικά χρόνια η μάχη των Θερμοπυλών και η μάχη μέχρις εσχάτων του Λεωνίδα και των 300 πολεμιστών του.
Στον Ηρόδοτο όμως, στο 7ο βιβλίο του, παράγραφοι 229-232 διαβάζουμε για την ιστορία του Αριστόδημου, ενός από τους Σπαρτιάτες πολεμιστές. Σύμφωνα με το κείμενο, ο Αριστόδημος, μαζί με τον Εύρητο, έναν συμπολεμιστή του είχαν πάρει ειδική άδεια από το Λεωνίδα να αποχωρήσουν, καθώς είχαν υποστεί σοβαρά τραύματα στα μάτια. Όταν ο Εφιάλτης υπέδειξε στους Πέρσες το πέρασμα για να βρεθούν στα νώτα των Ελλήνων, ο Εύρητος, παρ'ότι δεν έβλεπε, σηκώθηκε για να σταθεί δίπλα στους συμπολεμιστές του. Aντιθέτως, ο Αριστόδημος επέλεξε να μην γυρίσει στη μάχη, αλλά στη Σπάρτη. Υπάρχει βέβαια και μία εκδοχή που λέει ότι κάπου είχε σταλθεί ως αγγελιαφόρος, αλλά δεν πρόλαβε να γυρίσει ή καθυστέρησε στο δρόμο επίτηδες.
Στη Σπάρτη οι συμπολίτες του τον περιφρονούσαν και δεν του μιλούσαν, επειδή εγκατέλειψε τους συμπολεμιστές του και δεν υπάκουσε στο Νόμο, ή ταν ή επί τας. Ο ίδιος όμως παρά την συμπεριφορά τους, έκανε υπομονή και περίμενε μέχρι την επόμενη μεγάλη μάχη.
Στις Πλαταιές, ενώ οι υπόλοιποι δεν τον ήθελαν μαζί τους, βγήκε μπροστά από τη φάλαγγα και πολεμούσε μόνος του, όπου σύμφωνα και με τον Ηρόδοτο, διακρίθηκε για την ανδρεία του. Σημείο αμφιλεγόμενο είναι αν πέθανε. Πάντως τρόπαιο ανδρείας που απονέμονταν στους τρείς καλύτερους πολεμιστές δεν του απεδόθη.
Ο Αριστόδημος πάντα αποτελεί στις συζητήσεις αμφιλεγόμενη προσωπικότητα για το εαν έπραξε σωστά στις Θερμοπύλες. Πάντως οφείλεται να ειπωθεί το γεγονός ότι εαν ο Λεωνίδας δεν αποφάσιζε να φύγει, η Σπάρτη δεν θα έστελνε στρατό λόγω των Καρνείων.
Θαυμαστή η θέληση πάντως των ανθρώπων εκείνων να παραμείνουν έως το τέλος...
Στον Ηρόδοτο όμως, στο 7ο βιβλίο του, παράγραφοι 229-232 διαβάζουμε για την ιστορία του Αριστόδημου, ενός από τους Σπαρτιάτες πολεμιστές. Σύμφωνα με το κείμενο, ο Αριστόδημος, μαζί με τον Εύρητο, έναν συμπολεμιστή του είχαν πάρει ειδική άδεια από το Λεωνίδα να αποχωρήσουν, καθώς είχαν υποστεί σοβαρά τραύματα στα μάτια. Όταν ο Εφιάλτης υπέδειξε στους Πέρσες το πέρασμα για να βρεθούν στα νώτα των Ελλήνων, ο Εύρητος, παρ'ότι δεν έβλεπε, σηκώθηκε για να σταθεί δίπλα στους συμπολεμιστές του. Aντιθέτως, ο Αριστόδημος επέλεξε να μην γυρίσει στη μάχη, αλλά στη Σπάρτη. Υπάρχει βέβαια και μία εκδοχή που λέει ότι κάπου είχε σταλθεί ως αγγελιαφόρος, αλλά δεν πρόλαβε να γυρίσει ή καθυστέρησε στο δρόμο επίτηδες.
Στη Σπάρτη οι συμπολίτες του τον περιφρονούσαν και δεν του μιλούσαν, επειδή εγκατέλειψε τους συμπολεμιστές του και δεν υπάκουσε στο Νόμο, ή ταν ή επί τας. Ο ίδιος όμως παρά την συμπεριφορά τους, έκανε υπομονή και περίμενε μέχρι την επόμενη μεγάλη μάχη.
Στις Πλαταιές, ενώ οι υπόλοιποι δεν τον ήθελαν μαζί τους, βγήκε μπροστά από τη φάλαγγα και πολεμούσε μόνος του, όπου σύμφωνα και με τον Ηρόδοτο, διακρίθηκε για την ανδρεία του. Σημείο αμφιλεγόμενο είναι αν πέθανε. Πάντως τρόπαιο ανδρείας που απονέμονταν στους τρείς καλύτερους πολεμιστές δεν του απεδόθη.
Ο Αριστόδημος πάντα αποτελεί στις συζητήσεις αμφιλεγόμενη προσωπικότητα για το εαν έπραξε σωστά στις Θερμοπύλες. Πάντως οφείλεται να ειπωθεί το γεγονός ότι εαν ο Λεωνίδας δεν αποφάσιζε να φύγει, η Σπάρτη δεν θα έστελνε στρατό λόγω των Καρνείων.
Θαυμαστή η θέληση πάντως των ανθρώπων εκείνων να παραμείνουν έως το τέλος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου