Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Η διπλή εορτή της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

Το 326 η ιεραπόστολος Αγ. Ελένη, κατ' εντολή του υιού της Κωνσταντίνου, πηγαίνει στα Ιεροσόλυμα προς αναζήτηση του Τιμίου Σταυρού, σύμβολο του Χριστιανισμού, καθ' ότι σε αυτόν  υπόμεινε ο Χριστός τα Πάθη προς σωτηρία των ψυχών όλων των ανθρώπων. Η Αγία, με αστείρευτο ζήλο προς την Πίστη της, βρήκε και τους τρείς σταυρούς του Γολγοθά και με θαυματουργικό τρόπο (ανάσταση μίας γυναίκας) βρέθηκε ποιός ήταν ο αληθινός...



Έτος 614. Ο βασιλιάς των Περσών Χοσρόης ο Β' κλεβει από το Ναό του Παναγίου Τάφου της Ιερουσαλήμ τον Τίμιο Σταυρό ύστερα από την κατάληψη της Παλαιστίνης και των Ιεροσολύμων. Ο αυτοκράτορας με την βοήθεια του Πατριάρχη Σέργιου του Α' προετοιμάζει για πολλά χρόνια εκστρατεία, παράλληλα με πολλές πολιορκίες της Κων/πολης από Πέρσες και Αβάρους. Χάρη στην επιμονή του Αυτοκράτορα, η εκστρατεία στέφεται με επιτυχία και στις 14 Σεπτεμβρίου 628, ο Ηράκλειος εισέρχεται θριαμβευτής από τη Χρυσή Πύλη, μαζί με τον Τίμιο Σταυρό.


Αυτά είναι τα ιστορικά ως προς την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Τα λόγια ενός μακαριστού γέροντα έχουν σημαντική πνευματική αξία, σε ότι αφορά το σύμβολο της Πίστης μας: Η ύψωση του Τιμίου Σταυρού, παιδιά μου, δεν γίνεται μόνον κατά την εορτήν της 14ης Σεπτεμβρίου, αλλά κάθε φορά, πού μετανοεί μια ψυχή και πηγαίνει κοντά στον Χριστόν. Μας το είπε ο ίδιος ο Θεάνθρωπος: «Λέγω δε υμίν ότι ο«ύτω χαρά έσται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκ. ΙΕ' 7). Γιατί η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού φανερώνει τον θρίαμβον της θυσιαστικής αγάπης και αυτός ο θρίαμβος αποτελεί μεγάλη χαρά στον ουρανόν του Θεού και γίνεται κάθε φορά, που μετανοεί αληθινά ένας άνθρωπος. Γι' αυτό ας μετανοούμε όλοι μας συνεχώς και αληθινά, για να κυρίαρχη πάντοτε η χαρά και στην γη και στον ουρανόν. Αμήν».



Το μεγαλύτερο τμήμα του Σταυρού βρίσκεται σήμερα στην μονή Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους.Η γνησιότητα όμως και του πιο ελάχιστου τεμαχίου Τιμίου ξύλου ( έστω και μίας σκλίθρας ξύλου) φαίνεται και από το εξής: Είναι το μόνο ξύλο πού δεν στέκεται στην επιφάνεια του νερού όπως όλα τα ξύλα πού ξέρουμε, αλλά πάει και βουλιάζει σάν μολύβι στόν πάτο ( πχ. μέσα σ΄ ένα ποτήρι νερό ), αντίθετα με τους Νόμους της βαρύτητας και του ειδικού βάρους στερεών σωμάτων!

1 σχόλιο: