Αντίθετα με το ρεύμα της ημέρας της Πρωτομαγιάς, ασχολούμαι με έναν άνθρωπο, τον οποίο δεν είχα την τύχη να δω εν δράσει, είναι όμως μία από τις σημαντικότερες μορφές που έβγαλε ο μηχανοκίνητος αθλητισμός, και "έφυγε" τόσο πρόωρα, μόλις στα 34 του χρόνια.
Ο Σένα γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1960 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Όταν τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του συνήθιζαν να παίζουν ποδόσφαιρο εκείνος επέλεξε το μηχανοκίνητο αθλητισμό. Σε ηλικία 10 ετών, αποκτά το πρώτο δικό του καρτ. Στα 13 αρχίζει να ασχολείται σε ανταγωνιστικό επίπεδο και στα 17 του κατακτά τον τίτλο του πρωταθλητή καρτ της Νοτίου Αμερικής. Το 1981 μετακομίζει στην Αγγλία όπου και παίρνει μέρος στο πρωτάθλημα Ford-1600 όπου και στέφεται πρωταθλητής. Στη συνέχεια, αν και δεν φαινόταν πως θα συνέχιζε στο μηχανοκίνητο αθλητισμό, παίρνει μέρος στο πρωτάθλημα Ford-2000.
To 1984, εντάσσεται στο μαγικό κόσμο της Formula-1 όπου και παίρνει μέρος με την ομάδα της Toleman. Kάνει ντεμπούτο στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Σάο Πάολο, και κατακτά τον πρώτο βαθμό στον δεύτερο αγώνα, στη Ν.Αφρική. Η καλύτερη θέση τη χρονιά εκείνη ήρθε στο Μόντε Κάρλο, όπου ύστερα από έναν επεισοδιακό και υπό βροχή αγώνα, κατετάγη δεύτερος, αφού βέβαια οι αλητάρχες είχαν αποφασίσει τη διακοπή του. Την χρονιά εκείνη βγήκε άλλες δύο φορές στο πόντιουμ (3ος) και τερμάτισε στην 9η θέση της Γενικής Κατάταξης.
Το 1985 με 1987 βρίσκεται στην ομάδα της Lotus. Στην Πορτογαλία θα πάρει και την πρώτη Pole Position, όπου και θα νικήσει. Βγήκε δεύτερος στην Αυστρία, και ξανά πρώτος στο Βέλγιο. Οι επτά Pole και τα βάθρα τον έφεραν στην 4η θέση της Γενικής, χρονιά την οποία άρχισε να καθιερώνεται ως γρήγορος οδηγός, με έφεση σε βρεγμένο οδόστρωμα.
Την επόμενη χρονιά, βγαίνει πάλι 4ος στη γενική λόγω αδυναμίας του αυτοκινήτου, σε σχέση με τις Williams και τον Alain Prost της McLaren. Πάλι όμως είχε κάνει ρεκόρ Pole με 8 την συγκεκριμένη χρονιά.
Το 1987, μία επεισοδειακή χρονιά για τον Σένα, κατατάσσεται τρίτος και στο τέλος της σεζόν ανακοινώνεται η συμφωνία με τη McLaren.
Στη McLaren αγωνίζεται την περίοδο 1988-1993.
Το 1988 κατακτά τον πρώτο του τίτλο, ανταγωνιζόμενος τον Alain Prost. Κατακτούν 15 νίκες στους 16 αγώνες και ο Σένα 8 έναντι 7 του Πρόστ. Μία μεγάλη κόντρα γεννιέται.
Το 1989 στην πίστα της Σουζούκα, θεωρείται υπεύθυνος για αγωνιστική αμέλεια προς τον Προστ και τιμωρείται από την Παγκόσμια Ομοσπονδία (FIA). Θα τερματίσει δεύτερος στη σεζόν και ο Πρόστ φεύγει για τη Ferrari.
Το 1990 βγαίνει ξανά πρωταθλητής με έξι νίκες και το 1991 με επτά.
Το 1992 οι Williams εμφανίζονται ανώτερες και παράλληλα ανταγωνιστικός είναι με την Benneton ο Μίκαελ Σουμάχερ, κι έτσι κατατάσσεται τέταρτος. Σημαντικότερη στιγμή του είναι η βοήθεια προς τον Έρικ Κομά, στα δοκιμαστικά του Βελγίου, όπου και είχε σοβαρό ατύχημα.
Το 1993 η αβεβαιότητα σχετικά με την απόδοση της McLaren, τον φέρνουν ένα βήμα πριν τη Williams. Ο Prost(που είχε ήδη υπογράψει) όμως είχε θέσει ως όρο να μην βρίσκονται μαζί στην ίδια ομάδα. Τελικά πείθεται να παραμείνει στη McLaren, με την οποία βγαίνει δεύτερος στη Γενική.
Το 1994 υπογράφει στη Williams, ενώ ο Prost έχει αποφασίσει να αποσυρθεί. Τα σχέδια του προέβλεπαν μετακίνηση στη Ferrari το 1996 και απόσυρση το 2000.
Η Μοίρα όμως μερικές φορές παίζει άσχημα παιχνίδια...
Ήταν 1η Μαΐου 1994. Το πρώτο παραδοσιακά grand-prix διεξάγεται στην πίστα του Σάν Μαρίνο, την Ίμολα, η οποία φέρνει την ονομασία των "Enzo e Dino Ferrari". Ο Senna, έχει κακό ξεκίνημα στη χρονιά στους πρώτους δύο αγώνες, μένοντας εκτός βαθμών, και φαίνεται αποφασισμένος να ξεκινήσει δυναμικά.
Στις ελεύθερες δοκιμές της Παρασκευής, ο νεαρός τότε Rubens Barrichello έχει έναν σοβαρό τραυματισμό και την επόμενη μέρα, στα Δοκιμαστικά, ο Αυστριακός Roland Ratzenberg σκοτώνεται σε δυστύχημα. Έντρομος ο Senna ζήτησε να βρεθεί στο σημείο του δυστυχήματος. Ο ιατρός του αγώνα, Sid Witkins είδε τον Senna να βρίσκεται σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και του ζήτησε να μην αγωνιστεί την επόμενη μέρα. O Senna όμως αρνήθηκε.
Ο αγώνας ξεκινάει με ένα ατύχημα, από το οποίο αποκολλήθηκε ο τροχός ενός αυτοκινήτου, και τον σοβαρό τραυματισμό οκτώ θεατών και ενός αστυνομικού. Ο αγώνας συνεχίστηκε πίσω από το Αυτοκίνητο Ασφαλείας, μέχρι να καθαριστεί η πίστα. Ο Senna βρισκόταν πρώτος και πίεζε το αυτοκίνητο καθώς ο αλυτάρχης πήγαινε πολύ αργά, με αποτέλεσμα να καταπονούνται τα λάστιχα. Στον 6ο γύρο ξαναρχίζει κανονικά ο αγώνας. Στον 7ο όμως συνέβη το μοιραίο. Στη στροφή Taburello, το αυτοκίνητο έφυγε από την πορεία του και χτύπησε στον τοίχο με μεγάλη ταχύτητα. Ειρωνεία της τύχης; Ο Senna βρέθηκε με μία Αυστριακή σημαία στο όχημα, την οποία σκόπευε να υψώσει μετά το τέλος του αγώνα για τον Ratzenberg.
Στη Βραζιλία κηρύχτηκε εθνικό πένθος.
Η Williams παραπέμφθηκε σε δικαστήριο, όπου και αθωώθηκε το 2007 μετά από 15.050 συνεδρίες αθώα.
Ο Senna θεωρείται ως ο σημαντικότερος οδηγός όλων των εποχών και μόνο ο Schumacher μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Όμως είναι διαφορετικά τα δεδομένα του τώρα με τότε.
Σε δήλωση του είχε πεί: "Αν θεωρείται εμένα γρήγορο οδηγό, που να δείτε τον ανηψιό μου, Μπρούνο", ο οποίος ήδη βρίσκεται στην τρίτη σεζόν στην Formula-1.
Ένας μεγάλος οδηγός και ένας μεγάλος άνθρωπος. Με πάθος και πείσμα για τους αγώνες...
Μοnaco 1984
Tribute
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου