Ιωάννης Καποδίστριας, 27 Σεπτεμβρίου 1831, Θυσία για την Ελλάδα

 

"κάποια στιγμή ένα τέτοιο "εγώ", ένα ιστορικά ασήμαντο "εγώ", για μιάν ασήμαντη προσωπική αφορμή,  δολοφόνησε τον Κυβερνήτη, αυτόν που αγωνίσθηκε να υποτάξει όλα τα "εγώ" των Ελλήνων στην ενότητα μιάς ευνομούμενης Πολιτείας, μιάς Πολιτείας όπου κάθε "εγώ" θα είχε την ελευθερία που επιτρέπει η ελευθερία των άλλων και η τάξη του συνόλου" Κων. Τσάτσος

Σύντομο χρονικό: Ο Καποδίστριας γεννιέται στην Κέρκυρα στις 31 Ιανουαρίου 1776. Η οικογένεια του είναι ευγενικής καταγωγής από την Ίστρια και είχε έρθει στο νησί περί τον 15ο αιώνα. Τελειώνει τις εγκύκλιες σπουδές του και φεύγει για να σπουδάσει ιατρική στην Πάδοβα της Ιταλίας. Γυρίζει σε ηλικία 21 ετών όπου αφωσιώνεται στο επάγγελμά του και μάλιστα βοηθά πολύ τους άπορους, βρισκόμενους όταν τον χρειάζονταν δίπλα τους, χωρίς να αξιώνει χρηματική αμοιβή.

Το 1798 αφοσιώνεται στην πολιτική. Ο ρωσοτουρκικός στόλος υποχρεώνει τους Γάλλους να υποχωρήσουν από τα Επτάνησα που είχαν καταλάβει ένα χρόνο νωρίτερα. Το Μάρτιο του 1800 παραχωρείται η αυτοδιοίκηση στα Επτάνησα ως φόρου υποτελής στο Σουλτάνο (Ιόνιος Πολιτεία). Ο Καποδίστριας διορίζεται κατά σειρά, έκτακτος επίτροπος της τοπικής κυβερνήσεως, υπουργός και γραμματέας εξωτερικών, ναυτικών και εμπορίου. Το 1807 ο Ναπολέων ανακαταλαμβάνει τα Επτάνησα  και το 1809 γίνεται η προσάρτηση τους στη Μ. Βρετανία. Από τον Ιανουάριο του 1807 ως το 1822 ο Καποδίστριας βρίσκεται στην Πετρούπολη ως υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας. Σημαντικές του διπλωματικές επιτυχίες είναι η διάσωση του κράτους της Γαλλίας, μετά την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλώ καθώς ζήτησε ήπιους όρους παράδοσης, η ενοποίηση 41 κρατιδίων της Γερμανίας σε ομόσπονδο κράτος και η παραχώρηση συντάγματος στην Πολωνία, σε τμήμα που είχε καταλάβει η Ρωσία. Χάρις σε αυτόν είναι και σήμερα ανεξάρτητο το κράτος της Ελβετίας. Σημαντικές υπήρξαν επίσης οι διαφορές του με τον Μέτερνιχ σχετικά με το ζήτημα της επαναστατημένης Ελλάδας. Είχε ήδη προηγηθεί η επίσκεψη της Φιλικής Εταιρείας για να αναλάβει αρχηγός της και η άρνηση του, επειδή θεωρούσε πως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή. Όταν ξεκίνησε η Επανάσταση προσπαθεί να πείσει τον τσάρο της Ρωσίας, Αλέξανδρο Α' να βοηθήσει επαναστατικά τους εξεγερμένους. Το Μάιο η επανάσταση καταδικάζεται και το καλοκαίρι του 1822 φεύγει ο ίδιος για την Ελβετία όπου ιδιωτεύει για πέντε έτη, ως τις 3 Απριλίου 1827 όπου ονομάζεται Κυβερνήτης της Ελλάδος και επίσημα το διοικεί από το 1830, όπου αναγνωρίστηκε επίσημα από το Πρωτόκολλο του Λονδίνου.

Η σύντομη διακυβέρνηση του Καποδίστρια, προσπάθησε να φέρει τον εκσυγχρονισμό στην Ελλάδα η οποία ερχόταν σε αντίθεση με τους συντηρητικούς κοτζαμπάσηδες και προεστούς. Ερχόταν με διαφορετικό πνεύμα, ένα είδος "ολοκληρωτικής δεσποτείας", το οποίο όμως δεν ήταν προς ιδίον όφελος, αλλά για τους Έλληνες, οι οποίοι τον αποκαλούσαν πατέρα όλων τους. "Εγκατέλειψα για πάντα τις μεγάλες ευρωπαϊκές και διπλωματικές υποθέσεις, τις λαμπρές θέσεις και τα αξιώματα. Από τώρα και στο εξής θα αφιερώσω τον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου αποκλειστικά και μόνον στα καθήκοντα μου απέναντι στην πολυβασανισμένη και κατερειπωμένη πατρίδα μου... Ο άλλος στόχος για τον οποίο βρίσκομαι εδώ, είναι για να χτυπήσω όλες τις πόρτες, να κάνω κατά κάποιο τρόπο το έργο του "ζητιάνου", για να απευθύνω εκκλήση προς τους πάντες να βοηθήσουν θετικά και να αγαπήσουν τον γενναίο ελληνικό λαό." είχε δηλώσει ο ίδιος. Η άρνηση του όμως να μοιράσει τη γη στους ακτήμονες αγρότες, του στερούσε σημαντική λαϊκή υποστήριξη και τον αφήνε μόνο στις επιθέσεις των αντιπάλων του. Η υποψία του ότι κινούνται οι πολιτικοί εχθροί του εναντίον του, η σύσταση ξεχωριστής κυβέρνησης στην Ύδρα και η εχθρική στάση των Μεγάλων Δυνάμεων των έκαναν αυστηρό και καχύποπτο, ποτέ όμως δεν μίλησε ή ζήτησε κάτι εναντίον όσων τον κατηγορούσαν. Η δολοφονία του στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 δείχνει τελικά ότι προτίμησε να θυσιάσει και την ίδια του τη ζωή, ξέροντας ίσως μέσα του ότι η χώρα δεν ήταν ακόμα έτοιμη να δεχτεί έναν τέτοιο ηγέτη. Αν και είχε την ευκαιρία δεν παντρεύτηκε ποτέ, διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας του και πάντοτε έδειχνε ενδιαφέρον για τους άπορους και τα ορφανά παιδιά. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι δεν διέθετε προσωπική φρουρά και τη μέρα της δολοφονίας του στο Ναύπλιο (ημέρα Κυριακή) έφυγε πιό νωρίς για τη Θεία Λειτουργία επειδή ο αδελφός του Αυγουστίνος, τον είχε εμποδίσει την προηγούμενη Κυριακή να πάει, λόγω των απειλών από την οικογένεια Μαυρομιχάλη. Τελικά αυτή τη φορά (6:35 περίπου) το κακό δεν αποφεύχθη και η Ελλάδα έχασε έναν άνθρωπο, που έως τότε είχε προσφέρει πιό πολλά θετικά παρά αρνητικά.

Η αλαζονεία που διακυβεύει τους ανθρώπους για εξουσία, ανεξαρτήτως πολιτικών ιδεολογιών, οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις και άξιοι άνθρωποι χάνονται. Η θυσία του Καποδίστρια πάντως έδωσε το έναυσμα για τη δημιουργία ενός πιό σταθερού κράτους.

Το έργο του τόσο σε Ελλάδα και εξωτερικό είναι άξιο λόγου και σίγουρα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο μελέτης, ακόμα και αιτία για να δίνεται περισσότερη προσοχή σε φλέγοντα ζητήματα που αφορούν τις κρατικές οντότητες σήμερα. 

Κλείνοντας, τα λόγια του επιστήθιου φίλου του, Δ. Αρλιώτη αποτελούν την καλύτερη σύνοψη για τον άνθρωπο, πατέρα, αδελφό, φίλο των Ελλήνων Καποδίστρια: " Κάποτε η φύση με εξαίρετη μαεστρία δημιουργεί ανθρώπους, που η κυριώτερη σκέψη τους και οι αγώνες τους είναι η ευτυχία των συνανθρώπων τους, που προσπαθούν να στηρίξουν σε γερά θεμέλια. Οι σπάνιοι και ανώτεροι αυτοί άνθρωποι... έχουν σκοπό της; ζωής τους να ανορθώσουν, να εκπολιτίσουν και να εξυψώσουν την κοινωνία των ανθρώπων... Είναι αυτοί που μάχονται, αντιμετωπίζοντας αντιξοότητες και εχθρότητες. Είναι αυτοί που αδιαφορούν για την προσωπική τους ευτυχία και τα προσωπικά τους συμφέροντα. Άνθρωποι του ηθικού αυτού μεγαλείου, τραγικό θύμα των θυσιών και της προσφοράς του, υπήρξε ο κόμης Ιωάννης Καποδίστριας. 

Ανήμερα του θανάτου του τελείται επιμνημόσυνη δέηση στο μνήμα του, μέσα στην Ι.Μ. Πλατυτέρας Κέρκυρας...

Πηγή: Δ. Δαμιανίδου, Ιωάννης Καποδίστριας,Ζητιάνος για την Ελλάδα, εκδόσεις Χριστιανική Ελπίς

87 χρόνια ΑΕΚ!

Σαν σήμερα "γεννήθηκε" και σε νομικό επίπεδο, το όραμα επιφανών προσφύγων της Κωνσταντινούπολης

για την δημιουργία αθλητικού συλλόγου όλων των εν Αθήναις και Πειραιεί όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το αρ.1 του καταστατικού. Ο σύλλογος δημιουργήθηκε σε χρόνια δύσκολα για όλον τον Ελληνισμό και αποτέλεσε δείγμα ηθικής υποστήριξης προς τους πρόσφυγες.

Εδώ ο ιστορικός ύμνος της ομάδας, γραμμένος από τον Στέλιο Καζαντζίδη: Ύμνος ΑΕΚ

και το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού που φέρνει αναμνήσεις από την προσφυγιά: τραγούδι ΑΕΚ

17 Σεπτεμβρίου: Αγία Σοφία, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη

Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο σε όσες εορτάζουν σήμερα και στις μητέρες όλου του κόσμου!

Ξεχωριστή η μέρα σήμερα, καθώς εορτάζουν μαζί τέσσερεις ξεχωριστές μορφές της αγιοσύνης μας. Η Αγίες Σοφία, Ελπίδα, Πίστη και Αγάπη. 

Η οικογένεια αυτή ζούσε την εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού (117-138) στην Ιταλία και ήταν ευγενικής καταγωγής. Η Αγία Σοφία είχε βαπτιστεί προτού παντρευτεί.

Ο σύζυγός της απεβίωσε και ανέλαβε μόνη της την φροντίδα των κορών της.

Ο Αδριανός διέταξε διωγμό κατά των Χριστιανών και κάποιοι κατήγγειλαν την οικογένεια για την Πίστη τους. Ο Αδριανός κάλεσε την οικογένεια στο παλάτι επειδή ήταν ευγενικής καταγωγής, με σκοπό να  τις μεταπείσει να αλλάξουν την Πίστη τους. Πρώτη παρουσιάστηκε η Αγία Σοφία, η οποία χωρίς φόβο ομολόγησε την πίστη της.  Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν και οι κόρες της, οι οποίες ομολόγησαν την Πίστη τους χωρίς φόβο. Ο αυτοκράτορας διέταξε κατ' οίκον περιορισμό για τρείς μέρες προκειμένου να ξανασκεφτούν.

Αφού πέρασαν οι μέρες, πρώτη παρουσιάζεται η Αγία Πίστη (12 ετών), μετά η Αγία Ελπίδα (10 ετών) και τέλος  η Αγία Αγάπη (9 ετών). Με θάρρος υπερασπίστηκαν την Πίστη τους και όσα βασανιστήρια και αν υπέστησαν δεν πάθαιναν τίποτα, κάνοντας μάλιστα πολλούς παρευρισκόμενους να πιστέψουν στο Χριστό. Τελικά ο θάνατος προήλθε και για τις τρείς με ξίφος, και αποκεφαλισμό αντίστοιχα. Για την Αγία Σοφία αποφασίστηκε να παραμείνει ζωντανή και να μείνει με την ανάμνηση των τριών θυγατέρων της. 

Η Αγία δόξασε το Θεό για την ευλογία που της έδωσε να γεννήσει τρία παιδιά που ομολόγησαν χωρίς φόβο για αυτά που πίστευαν. Η Αγία ενταφίασε τις κόρες της σε ένα μυστικό ναό στις κατακόμβες της Ρώμης και παρέμεινε για τρεις μέρες δίπλα τους, ώσπου παρέδωσε κι εκείνη το πνεύμα της στον Κύριο

Η ιστορία των Αγίων μας διδάσκει πως όταν βρεθούμε μπροστά σε τρομερά δύσκολες καταστάσεις, πρέπει να παραμένουμε πιστοί στα πιστεύω και στις πεποιθήσεις μας και να αντικρούσουμε με επιχειρήματα χωρίς φόβο, ακόμα κι αν υπάρξουν αρνητικές συνέπειες για εμάς. 

Χρόνια πολλά κι ευλογημένα σε όλους! 

http://www.youtube.com/watch?v=jy3GSTsf7FA

Η διπλή εορτή της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

Το 326 η ιεραπόστολος Αγ. Ελένη, κατ' εντολή του υιού της Κωνσταντίνου, πηγαίνει στα Ιεροσόλυμα προς αναζήτηση του Τιμίου Σταυρού, σύμβολο του Χριστιανισμού, καθ' ότι σε αυτόν  υπόμεινε ο Χριστός τα Πάθη προς σωτηρία των ψυχών όλων των ανθρώπων. Η Αγία, με αστείρευτο ζήλο προς την Πίστη της, βρήκε και τους τρείς σταυρούς του Γολγοθά και με θαυματουργικό τρόπο (ανάσταση μίας γυναίκας) βρέθηκε ποιός ήταν ο αληθινός...



Έτος 614. Ο βασιλιάς των Περσών Χοσρόης ο Β' κλεβει από το Ναό του Παναγίου Τάφου της Ιερουσαλήμ τον Τίμιο Σταυρό ύστερα από την κατάληψη της Παλαιστίνης και των Ιεροσολύμων. Ο αυτοκράτορας με την βοήθεια του Πατριάρχη Σέργιου του Α' προετοιμάζει για πολλά χρόνια εκστρατεία, παράλληλα με πολλές πολιορκίες της Κων/πολης από Πέρσες και Αβάρους. Χάρη στην επιμονή του Αυτοκράτορα, η εκστρατεία στέφεται με επιτυχία και στις 14 Σεπτεμβρίου 628, ο Ηράκλειος εισέρχεται θριαμβευτής από τη Χρυσή Πύλη, μαζί με τον Τίμιο Σταυρό.


Αυτά είναι τα ιστορικά ως προς την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Τα λόγια ενός μακαριστού γέροντα έχουν σημαντική πνευματική αξία, σε ότι αφορά το σύμβολο της Πίστης μας: Η ύψωση του Τιμίου Σταυρού, παιδιά μου, δεν γίνεται μόνον κατά την εορτήν της 14ης Σεπτεμβρίου, αλλά κάθε φορά, πού μετανοεί μια ψυχή και πηγαίνει κοντά στον Χριστόν. Μας το είπε ο ίδιος ο Θεάνθρωπος: «Λέγω δε υμίν ότι ο«ύτω χαρά έσται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκ. ΙΕ' 7). Γιατί η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού φανερώνει τον θρίαμβον της θυσιαστικής αγάπης και αυτός ο θρίαμβος αποτελεί μεγάλη χαρά στον ουρανόν του Θεού και γίνεται κάθε φορά, που μετανοεί αληθινά ένας άνθρωπος. Γι' αυτό ας μετανοούμε όλοι μας συνεχώς και αληθινά, για να κυρίαρχη πάντοτε η χαρά και στην γη και στον ουρανόν. Αμήν».

Το μεγαλύτερο τμήμα του Σταυρού βρίσκεται σήμερα στην μονή Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους.Η γνησιότητα όμως και του πιο ελάχιστου τεμαχίου Τιμίου ξύλου ( έστω και μίας σκλίθρας ξύλου) φαίνεται και από το εξής: Είναι το μόνο ξύλο πού δεν στέκεται στην επιφάνεια του νερού όπως όλα τα ξύλα πού ξέρουμε, αλλά πάει και βουλιάζει σάν μολύβι στόν πάτο ( πχ. μέσα σ΄ ένα ποτήρι νερό ), αντίθετα με τους Νόμους της βαρύτητας και του ειδικού βάρους στερεών σωμάτων!

11η Σεπτεμβρίου 2001

Σαν σήμερα πριν από δέκα χρόνια, ο κόσμος μας έζησε ένα από τα δραματικότερα σκηνικά που έχουν υπάρξει ποτέ...
http://kiosk.in.gr/day_issues.asp?lngDtrID=3&dtmIssueDate=12/9/2001&lngPageOffset=1 τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων την επόμενη ημέρα

Είναι το Φάντασμα της Όπερας αληθινή ιστορία;

Πολλούς φίλους της παγκόσμιας λογοτεχνίας συναρπάζει η ιστορία της μουσικής διάνοιας, όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από το βιβλίο του Γκαστόν Λε Ρού, Το Φάντασμα της Όπερας... κατά πόσο όμως είναι αληθινή αυτή η ιστορία;
Σύμφωνα με τον ίδιο το συγγραφέα στην αρχή του βιβλίου, η ιστορία είναι αληθινή και πράγματι υπήρξε ένας άνθρωπος, ο οποίος έζησε στα υπόγεια της όπερας του Παρισιού, έχοντας ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσώπου, κάνοντας τους υπόλοιπους να φεύγουν με αποτροπιασμό ή να τον χλευάζουν όταν ήταν σε παιδική ηλικία. Παραδέχεται μάλιστα πως χρησιμοποίησε και αληθινές μαρτυρίες! Το βιβλίο πάντως στις αρχές δεν γνώρισε μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό και έγινε μάλιστα ιδιαίτερα γνωστό μετά το θάνατο του συγγραφέα.
Κάνοντας μία πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο, (το οποίο βέβαια όταν κάνουμε κάποια εργασία δεν πρέπει να πολυεμπιστευόμαστε όταν δεν ξέρουμε την προέλευση της πηγής), βρήκα ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με την ιστορία.
Η πιό διαδεδομένη εκδοχή φέρνει στην ιστορία του Λε Ρού. Ο άνθρωπος αυτός γεννήθηκε στη Γαλλία κάπου στα μέσα του 19ου αιώνα. Η ίδια του η μητέρα, όταν αντίκρισε το πρόσωπο του, ανατρίχιασε και το παράτησε! Ένας περιοδεύων θίασος τον περιεμάζεψε και τον έβαλε να παίζει στο πρόγραμμα του, έναντι αμοιβής. Ο κόσμος κοίταζε με απότροπιασμό το θέαμα. Κάποιοι χαρακτήριζαν το παιδί ως τον "Άνθρωπο - Ελέφαντα". Τελικά μετά από πολλές περιπέτειες καταφέρνει να δραπετεύσει, περνόντας από διάφορες περιοχές του κόσμου, καταλήγοντας τελικά στο Παρίσι και στην  Όπερα Γκαρνιέ, στην οποία βοηθά στο κτίσιμο. Τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ γνωστά με τον έρωτα του για τη σοπράνο Κριστίν Νταέ (Νίλσεν, στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την εκδοχή) και το τέλος της όπερας με την καταστροφή της από το πέσιμο του μεγάλου πολυελαίου και τη φωτιά που εκδηλώθηκε.
Η δεύτερη εκδοχή κάνει λόγο για έμπνευση του συγγραφέα από την ιστορία που είχε διαδοθεί στο Παρίσι, ότι η Όπερα είναι στοιχειωμένη από το φάντασμα του σχεδιαστή της Όπερας ο οποίος είχε μυστηριοδώς εξαφανιστεί, και η όπερα είχε πιάσει φωτιά παράλληλα με την εξαφάνιση του, και πως ο ίδιος είχε "γυρίσει" για να εκδικηθεί...
Η ιστορία εγινε γνωστή στο ευρή κοινό από τις κινηματογραφικές και τη θεατρική μεταφορά του βιβλίου με τη μορφή μιούζικαλ, υπό την σύνθεση του Α.Λ. Γουέμπερ. Έχουν επίσης υπάρξει και άλλα βιβλία, τα οποία αναφέρονται σε αυτόν τον χαρακτήρα.
Aλήθεια ή ψέμματα, το μόνο σίγουρο είναι ότι αξίζει να διαβάσετε το μυθιστόρημα του Λε Ρού, το οποίο είναι γραμμένο με έναν ιδιαίτερα μοναδικό τρόπο, η να δείτε την κινηματογραφική εκδοχή του μιούζικαλ (παραγωγής 2004) με τον Τζ. Μπάτλερ (ο Λεωνίδας από τους "300") ή να κάνετε μία απλή αναζήτηση και να ακούσετε τις διάφορες εκδοχές του κομματιού που υπάρχουν. Αυτή είναι , κατα την γνώμη μου η καλύτερη ορχιστρική: Royal Philarmonic The Phantom of the Opera

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που αφιερώσατε!
Εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους!

Άλλες εκτέλεσεις:
Michael Crawford, Sarah Brightman
movie
Φραγκούλης Myers
Nightwishκαι πολλές άλλες...

Nέα Αρχή

Κάτι έγινε και χάθηκε ο παλιός λογαριασμός! Δεν πειράζει όμως. Είμαστε εδώ και συνεχίζουμε...